در نمودار فوق حجم کل صادرات سالانه‌ی نفت سفید ایران را در یک بازه‌ی 18 ساله از 1378 تا 1395 می‌توان رصد کرد. این آمار برگرفته از اطلاعات منتشر شده توسط وزرات نفت، شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران است. نفت سفید یا چراغ یا کروزن، در گذشته به عنوان سوخت وسایل گرمایشی و پخت و پز بسیار پر کاربرد بوده است که اکنون با گازشهری و گاز مایع جایگزین شده است.
به طور کلی بعد از جنگ تحمیلی و بازسازی پالایشگاه‌ها واردات نفت سفید رفته رفته کاهش یافت و در نهایت در سال 1377 عملاً قطع گردید و با افزایش شبکه‌ی گازرسانی کشور در این زمینه به خودکفایی رسید. این روند نزولی و پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا در داخل کشور، بستری مناسب برای صادرات نفت سفید را در سال 1378 فراهم کرد، به نحوی که تا سال 1384 در مجموع بالغ بر 3 میلیارد لیتر نفت سفید صادر شد.
اما همان‌گونه که مشهود است روند کلی نمودار که نشان‌دهنده‌ی سال‌های بعد از این دوران رشد صادرات است، به شکل نزولی است و کاهش 99.42 درصدی داشته است. اوج نرخ این کاهش در سال 1379 بوده است اما در سال 1381 این رویه یک‌باره معکوس شده و رشدی چشمگیر داشته است، به‌طوری‌که بیشترین نرخ رشد کل این بازه‌ی 18 ساله در همان سال اتفاق افتاده است و با افزایشی 166.22 درصدی مواجه شده است. این روند سراسری کاهش در این سال‌های اخیر ناشی از جایگزینی فرآورده‌های نفتی با گاز طبیعی، اِعمال سیاست‌های تغییر الگوی مصرف و همچنین صرفه‌جویی نسبی در سه فرآورده‌ی نفت سفید، نفت گاز و نفت کوره می‌باشد. همچنین به دلیل استفاده‌ی آسان‌تر و دسترسی سهل‌تر از دیگر حامل‌ها انرژی نظیر گاز مایع و طبیعی و برق، به تدریج استفاده از حامل انرژی همچون نفت سفید در این سال‌ها به شدت کاهش یافته است، پس در نتیجه با کاهش تقاضا، صادرات نیز کاهش داشته است.
